بررسی حقوقی ساختار و اعتبار قرارداد آتی یکسان

قراردادآتی یکسان از ابزارهای مشتقه ی مالی است که اخیراً با استناد به بند 11 ماده ی 1 قانون بازار اوراق بهادار مصوب 1384 عرضه ی آن در بازار سرمایه ی ایران در سطح محدود آغاز شده است. نظر به لزوم آشنایی جامعه ی حقوقی کشور با ابزارهای مالی نوین، مقاله ی حاضر بر آن است تا ضمن تشریح ساختار قراردادهای آتی در بازار سرمایه، به تحلیل حقوقی نقش سپرده ی تضمین، جایگاه اتاق پایاپای و راه‏های خاتمه ی این نوع قرارداد بپردازد. افزون بر این، تبیین ماهیت و اعتبار قرارداد مذکور، از موضوعاتی است که در تحقیق حاضر مورد توجه واقع شده است. از نتایج این تحقیق می‏توان به توجیه ماهیت آتی‏ها در قالب قراردادهای خصوصی مذکور در ماده ی 10 قانون مدنی و هم چنین دفع شبهات وارد بر این معاملات، نظیر انحراف از فلسفه ی اصلی، فقدان انگیزه ی تسلیم و تسلّم، کالی به کالی بودن و قماری بودن اشاره کرد.